Eugeniusza Faryja "Sposób na sukces"

— To moje pierwsze wyróżnienie i ogromny zaszczyt, cenię je sobie bardzo. Tym bardziej je cenię, że zaszczyca nie tylko moją osobę ale promuje nasze miasto, nasze województwo, nasze piękne Mazury. W czasie gali z łezką w oku odbierałem nagrodę, gratulacje i słowa uznania od Pana Prezydenta RP, przedstawicieli władzy województwa oraz lokalnego samorządu. Cieszę się bardzo i jestem wzruszony— mówi Eugeniusz Faryj.

Eugeniusz Faryj z Rucianego-Nidy z biznesem i turystyką związany jest od ponad 40 lat i zawsze pracował "na swoim". Najpierw prowadził warsztat samochodowy, zajmował się transportem leśnym, a potem wspólnie z żoną założyli w Rucianem pierwszy pensjonat o nazwie Bełdan. Śmiejąc się, wspomina jak to w czasach głębokiego PRL-u takie były przepisy, że nie mogli go zarejestrować jako pensjonat, w dokumentach więc urzędnicy zapisali "kurnik". Później, wykorzystując walory turystyczne Mazur, zbudował port jachtowy i stworzył bogatą infrastrukturę wokół tego portu.

— Początki portu to przełom lat 1989-1990, czasy tworzenia się władzy samorządowej. Wtedy pierwszym włodarzem - przewodniczącym Miejsko-Gminnej Rady Narodowej w Rucianem-Nidzie był Wirgiliusz Żurowski. Wydzierżawiłem od gminy 1,5 hektara ziemi, to było grząskie pole bez żadnego uzbrojenia. Nic tu nie było, a odpadki i ścieki z Warmianki (nieistniejąca już słynna "ruciańska" restauracja - przyp.red) trafiały wprost do jeziora — wspomina dawne czasy pan Eugeniusz.

Dziś Port "U Faryja" ma pięć jednostek pływających i oferuje turystom rejsy statkami (Faryj I, Faryj II, Faryj III, Faryj IV i Alicja), slipowanie i cumowanie łodzi, wypożyczanie sprzętu wodnego. Rodzinna firma to także 30-hektarowe gospodarstwo rolne, „Dom Wypoczynkowy – Sosna”, restauracja, tawerna i pole namiotowe nad jeziorem Śniardwy w Nowych Gutach. W zależności od sezonu turystycznego zatrudnia od 15 - 20 osób.

„Faryj IV” to był „strzał w dziesiątkę”
Od miesiąca Port "U Faryja" w Rucianem-Nidzie dysponuje supernowoczesnym statkiem o nazwie „Faryj IV”. To dwupokładowy (każdy po 260 m2) katamaran o imponujących rozmiarach - 39 m długości i 6,80 m szerokości. Statek był budowany w Gdyni, w stoczni Marynarki Wojennej Nauta. Do portu Eugeniusza Faryja dotarł w 5 elementach, tam był składany, spawany i zwodowany.

— W tym roku zbudowaliśmy i zwodowaliśmy największy i najszybszy katamaran pasażerski na Mazurach. Dwupokładowy, nowoczesny i komfortowy statek może zabrać na pokład aż 250 pasażerów — mówi Eugeniusz Faryj. — Przede wszystkim chodzi nam o jak najlepszą jakość obsługi turysty i dlatego można powiedzieć, że pomysł budowy tego statku wyszedł sam z siebie. Z roku na rok jest u nas coraz więcej turystów i w tej sytuacji zamiast wysyłać dwie jednostki z Rucianego do Mikołajek, możemy wysłać jedną. A przy okazji, ja tak uważam, że możemy połączyć trzy gminy razem: Ruciane-Nidę, Mikołajki i poprzez jedno z największych jezior w Europie – Śniardwy, a dalej Seksty – gminę Pisz. Dwie śluzy po drodze mamy i pięknie położony kanał Jegliński, a dookoła jest nasza urokliwa Puszcza Piska.

To bardzo ciekawa rzecz dla turystów, dla młodzieży - dużo wspaniałej przyrody, malownicza trasa. To był strzał w dziesiątkę, od początku sezonu codzienne rejsy katamaranem cieszą się dużą popularnością, chętnych jest coraz więcej — dodaje.

„Faryj IV” obsługuje codzienne 5-cio godzinne rejsy Ruciane-Nida — Jezioro Śniardwy — Mikołajki oraz wieczorne 3-godzinne rejsy Ruciane-Nida — Jezioro Śniardwy. Katamaranem, póki co, pływa sam właściciel, czyli kapitan żeglugi śródlądowej Eugeniusz Faryj. Podczas rejsów dzieli się z pasażerami swoją rozległą wiedzą o Mazurach, o każdej śluzie i wszystkich miejscach, które po drodze odwiedzają.

— Trzeba być odważnym, nie bać się niczego. Mieć własną wizję, ryzykować i uparcie dążyć do celu. Rozwijać się i ciągle iść do przodu, być otwartym na potrzeby i oczekiwania klienta — tak w jednym zdaniu właściciel firmy "U Faryja" określił swoją receptę na sukces.
O pracy, Mazurach i swoim mieście mówił z wielkim zaangażowaniem, wielokrotnie powtarzając, jak bardzo kocha to, co robi.
— Mam 71 lat, ale nie powiedziałem jeszcze ostatniego słowa. Wkrótce Was zaskoczę — podsumował ze śmiechem.